Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Öz

Özet: Yazarak çalışma yöntemi, gitar öğrencilerinin eserlerini çalışırken, geleneksel öğretim
yöntemlerine ek olarak, eser notasında yer alan müziksel unsurlara daha fazla dikkat etmelerini ve
daha fazla unsuru algılamalarını sağlayan, öğrencinin aktif olarak öğrenmesine olanak tanıyan bir
çalışma yöntemidir. Araştırmanın amacı, gitar eğitiminde yazarak çalışma yönteminin parmak ve
konum numaralarına uygun seslendirme başarısına etkisini ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma
grubu, Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik Bilimleri Bölümü’nde lisans düzeyinde
öğrenim görmekte olan 5’i deney grubunda 5’i de kontrol grubunda olmak üzere 10 bireysel
çalgı gitar öğrencisi olarak belirlenmiştir.
Araştırmada, betimsel ve deneysel boyutlardan oluşan karma model kullanılmıştır. Araştırmanın
deneysel kısmında, deneysel desen olarak öntest-sontest kontrol gruplu model kulanılmıştır.
Yazarak çalışma yönteminin uygulanmasını da içeren 4 haftalık deneysel işlem sürecinden sonra
öntest-sontest farklılıkları karşılaştırılmıştır. Elde edilen veriler, “Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi”
ve “Mann Whitney U” testi kullanılarak analiz edilmiştir.
Deneysel işlem sonrasında, öğrencilerin parmak ve konum numaralarına uygun seslendirme
becerilerine yönelik öntest - sontest puanları, öntestte gruplar arasında anlamlı bir fark olmadığını,
sontestte deney grubu lehine anlamlı bir fark oluştuğunu göstermiştir. Sontest verileri yazarak
çalışma yönteminin, öğrencilerin parmak ve konum numaralarına uygun seslendirme becerilerini
geliştirmede önemli ölçüde etkili olduğunu göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: Gitar, Eğitim, Yazarak Çalışma Yöntemi.
The Effect of Practicing by Writing Method on Playing According to
Fingers and Position Numbers in Guitar Education
Abstract: Practicing by writing method, which lets students to be more focused on the musical
elements in work note, provides them with comprehension of more elements and gives them
opportunities to learn actively, is a practicing method in addition to traditional teaching methods
while guitar students are practicing their works. The purpose of this study is to define the effect
of practicing by writing method on the success of playing according to position numbers in guitar
education. The working group of this study is the 10 BA solo guitar player students at Ataturk
University Department of Musical Sciences who were randomly chosen and divided into two equal
groups as experiment and control groups.
Mixed model which has descriptive and experimental dimensions was used in the study. In
experimental part pretest-posttest design was used as experimental design for the control group.

After four weeks of experimental process, which also consists of the application of practicing by
writing method, the differences between pre-test and post-test were compared. The obtained data
was analyzed by using “Wilcoxon Signed Ranks and Mann Whitney U” tests.
After the experimental process, the scores of students’ pre-test and post-test related to playing
according to fingers and position numbers skills showed that there was no significant difference
between the groups in pre-test but there is a significant difference in post-test in experimental
group. The post-test data showed that practicing by writing method has a very important effect on
students’ playing according to fingers and position numbers skills.
Keywords: Guitar, Education, Practicing by Writing Method