Öz
Doğal ve beşeri çekicilikler turizmin önemli arz kaynaklarındandır.
Çekicilik türleri içindeki doğal kaynakları jeolojik, jeomorfolojik,
hidrografik, klimatik, bitki örtüsü vb. başlıklar altında incelemek mümkündür. Ancak
doğal kaynakların turistik olarak değerlendirilirken tahrip olabilecekleri ya
da sınırsız olmadıkları da unutulmamalıdır. Sorumlu bir turizm etkinliğinin
yapılabilmesi için doğal kaynakların öneminin bilinmesi gerekmektedir. Bu
sebeple nadir bulunan ve turistik potansiyele sahip doğal alanların oluşumları
ve neden ender bulunduklarının tespit edilmesi gerekmektedir. Araştırmaya konu
olan Taşyaran (İmren Deresi) vadisi Uşak ilinde yer alan ve Türkiye’de ender
bulunan jeomorfolojik şekillerin yer aldığı doğal bir çekicilik alanıdır.
Araştırma kapsamında İmren Deresi- Taşyaran vadisindeki jeomorfolojik
unsurların oluşumu ve ortamın ekosistem özellikleri yerinde yapılan gözlemler
ile tespit edilmiş, yörenin turistik potansiyeli ortaya çıkarılmaya
çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Potol jeomorfolojik sit doğa turizmi eko-turizm Taşyaran Uşak
Kaynakça
- Arı, Y. (2009). Eko turizm mi ego turizm mi? Kazdağı (Balıkesir) örneği. Ankara Üniversitesi, DTCF, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, V. Ulusal Coğrafya Sempozyumu (s.421-438).
- Arı, Y. & Soykan, A. (2006). Kazdağı Milli Parkı'nda kültürel ekoloji ve doğa koruma. Türk Coğrafya Dergisi, 44, 11-32.
- ASTER GDEM, (2016). 19 Haziran 2016 tarihinde http://earthexplorer.usgs.gov/ adresinden edinilmiştir.
- Bahadır, M., Uzun, A., Zeybek, H.İ., Hatipoğlu, İ.K. & Dinçer, H. (2016). Karacaören Şelalesi, Salıpazarı (Samsun). M. Bahadır, A. Uzun ve H.İ. Zeybek (Ed.), UJES 2015, IV. Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu içinde (s. 640-650). Samsun.
- Boniface, B. & Cooper, C. (2009). Worldwide Destinations: The Geography of Travel and Tourism (Fifth Edition). Butterwort.
- Darkot, B. & Tuncel, M. (1995). Ege Bölgesi Coğrafyası (3. Baskı). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
- Deniz, M. (2015). Analysis of sustainable tourism and cittaslow potential of Ulubey (Uşak). In M. Dinu, N. Hacıoğlu, C. Avcıkurt, R. Efe & A. Soykan (Eds.), Tourism, environment and sustainability (pp. 219-238). Sofia: St. Kliment Ohridski University Press.
- Deniz, M. (2016). Termal turizm açısından Kayaağıl termal tesisleri (Uşak). Tarih Okulu Dergisi (TOD), XXV, 311-349. DOI No: http://dx.doi.org/10.14225/Joh875
- Doğanay, H. & Zaman, S. (2013). Türkiye Turizm Coğrafyası. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
- DSİ, (2016). 13 Mayıs 2016 tarihinde http://rasatlar.dsi.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- Emekli, G. & İlhan, R. (2010). Bozdoğan ve yakın çevresinde turizm: Bozdoğan’da ekoturizm güzergâhları. S. Sürgevil (Ed). Bozdoğan Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (ss. 83-96). İzmir: 2010.
- Ercan, T., Dinçel, A., Metîn, S.,Türkecan, A. & Günay, E. (1978). Uşak yöresindeki Neojen havzalarının jeolojisi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 21, 97-106.
- Erkal, T. & Taş, B. (2013). Jeomorfoloji ve İnsan: Uygulamalı jeomorfoloji. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
- Güngör, Y. (2014). Suyun kudreti. Atlas, 25 08 Aralık 2016 tarihinde http://www.atlasdergisi.com/kesfet/doga-cografya/suyun-kudreti.html, adresinden edinilmiştir.
- Holden, A. (2008). Environment and Tourism. Oxon: Routledge.
- Öntuğ, M., Kara, H., Polat, S., Toker, S., Gözüküçük, S., Güney, Y. , Karğı, S. & Köse, F. (2011). Ulubey Kanyonlarının alternetif turizm potansiyeli turizm fiziksel planlaması projesi. Uşak: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Uşak Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
- Özgüç, N. (2003). Turizm Coğrafyası (4. Baskı). İstanbul: Çantay Kitabevi.
- Özşahin, E. & Kaymaz, Ç. K. (2015). Investigation of tourism potential of waterfalls of Turkey with geographical perspective. Route Educational and Social Science Journal, 2(2), 12-29.
- Polat, S. & Güney, Y. (2013). Uşak ili arazisinde karstik şekiller. Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 440-475.
- Saarinen, J. (2014). Tourism and tourists in nature, national parks, and wilderness. In Lew, A.A.,Hall, C. Michael. and Williams, Allan M. (eds), The Wiley-Blackwell companion totourism, (pp. 500-512). London: Blackwell.
- Sarı, C. (2013). Alanya İlçesinin Alternatif Turizm Kaynakları. Ankara: Grafiker Yayınları.
- Somuncu, M. (2004). Dağcılık ve dağ turizmindeki ikilem: ekonomik yarar ve ekolojik Bedel. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(1), 1-22.
- Soykan, F. (1999). Doğal çevre ve kırsal kültürle bütünleşen bir turizm türü: Kırsal turizm. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 67-75.
- T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, (2016). 13 Mayıs 2016 tarihinde http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR,72942/turizm-gelir-gider-ve-ortalama-harcama.html, adresinden edinilmiştir.
- Timur, A., Soykan, F. & Emekli, G. (Editörler). (2009). İzmir Ekoturizm Güzergâhları. İzmir: Ege Turizm Derneği yayınları, No: 19.
- Turoğlu, H. & Özdemir, H. (2005). Bartın ilinin ekoturizm potansiyelinin belirlenmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 13, 97-116.
- World Tourism Organization, (2015), UNWTO Annual Report. UNWTO, Madrid.
- Yazıcı, H. & Şahin, S. H. (2013). CBS yardımıyla Zamantı Çayı Havzası ekoturizm çekiciliklerinin sunulması. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 5(3), 33-43.
- Yılmaz, A. (2012). Doğal Coğrafi Kaynaklar ve Turizm Türleri (Editör: Nazlı Gökçe). Turizm coğrafyası (ss. 40-64). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2507.
- Meteoroloji Genel Müdürlüğü, (MGM) Kula istasyonu verileri.
Öz
Natural and human attractions
are important sources of supply for tourism. It is possible to investigate the
natural resources under the headings within the types of attractiveness are
geological, geomorphological, hydrographic, climatic, vegetation etc. However,
it should not be forgotten that when natural resources are evaluated as
touristic, they can be destroyed or not unlimited. In order for a responsible
tourism activity to be possible, the importance of natural resources must be
known. For this reason, it is necessary to determine the occurrence of rare
natural areas with touristic potential and why they are rare. Taşyaran (İmren Deresi)
valley, which is the subject of the research, is a natural attraction area
which is located in Uşak province and where rare geomorphological shapes are
found in Turkey. Within the scope of the research, the formation of
geomorphological elements in the İmren Deresi-Taşyaran valley and the ecosystem
characteristics of the environment have been determined by on-site observations
and it has been tried to reveal the tourism potential of the area.
Anahtar Kelimeler
Pothole geomorphologic site natural tourism eco-tourism Taşyaran Uşak
Kaynakça
- Arı, Y. (2009). Eko turizm mi ego turizm mi? Kazdağı (Balıkesir) örneği. Ankara Üniversitesi, DTCF, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, V. Ulusal Coğrafya Sempozyumu (s.421-438).
- Arı, Y. & Soykan, A. (2006). Kazdağı Milli Parkı'nda kültürel ekoloji ve doğa koruma. Türk Coğrafya Dergisi, 44, 11-32.
- ASTER GDEM, (2016). 19 Haziran 2016 tarihinde http://earthexplorer.usgs.gov/ adresinden edinilmiştir.
- Bahadır, M., Uzun, A., Zeybek, H.İ., Hatipoğlu, İ.K. & Dinçer, H. (2016). Karacaören Şelalesi, Salıpazarı (Samsun). M. Bahadır, A. Uzun ve H.İ. Zeybek (Ed.), UJES 2015, IV. Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu içinde (s. 640-650). Samsun.
- Boniface, B. & Cooper, C. (2009). Worldwide Destinations: The Geography of Travel and Tourism (Fifth Edition). Butterwort.
- Darkot, B. & Tuncel, M. (1995). Ege Bölgesi Coğrafyası (3. Baskı). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
- Deniz, M. (2015). Analysis of sustainable tourism and cittaslow potential of Ulubey (Uşak). In M. Dinu, N. Hacıoğlu, C. Avcıkurt, R. Efe & A. Soykan (Eds.), Tourism, environment and sustainability (pp. 219-238). Sofia: St. Kliment Ohridski University Press.
- Deniz, M. (2016). Termal turizm açısından Kayaağıl termal tesisleri (Uşak). Tarih Okulu Dergisi (TOD), XXV, 311-349. DOI No: http://dx.doi.org/10.14225/Joh875
- Doğanay, H. & Zaman, S. (2013). Türkiye Turizm Coğrafyası. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
- DSİ, (2016). 13 Mayıs 2016 tarihinde http://rasatlar.dsi.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
- Emekli, G. & İlhan, R. (2010). Bozdoğan ve yakın çevresinde turizm: Bozdoğan’da ekoturizm güzergâhları. S. Sürgevil (Ed). Bozdoğan Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (ss. 83-96). İzmir: 2010.
- Ercan, T., Dinçel, A., Metîn, S.,Türkecan, A. & Günay, E. (1978). Uşak yöresindeki Neojen havzalarının jeolojisi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 21, 97-106.
- Erkal, T. & Taş, B. (2013). Jeomorfoloji ve İnsan: Uygulamalı jeomorfoloji. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
- Güngör, Y. (2014). Suyun kudreti. Atlas, 25 08 Aralık 2016 tarihinde http://www.atlasdergisi.com/kesfet/doga-cografya/suyun-kudreti.html, adresinden edinilmiştir.
- Holden, A. (2008). Environment and Tourism. Oxon: Routledge.
- Öntuğ, M., Kara, H., Polat, S., Toker, S., Gözüküçük, S., Güney, Y. , Karğı, S. & Köse, F. (2011). Ulubey Kanyonlarının alternetif turizm potansiyeli turizm fiziksel planlaması projesi. Uşak: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Uşak Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
- Özgüç, N. (2003). Turizm Coğrafyası (4. Baskı). İstanbul: Çantay Kitabevi.
- Özşahin, E. & Kaymaz, Ç. K. (2015). Investigation of tourism potential of waterfalls of Turkey with geographical perspective. Route Educational and Social Science Journal, 2(2), 12-29.
- Polat, S. & Güney, Y. (2013). Uşak ili arazisinde karstik şekiller. Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 440-475.
- Saarinen, J. (2014). Tourism and tourists in nature, national parks, and wilderness. In Lew, A.A.,Hall, C. Michael. and Williams, Allan M. (eds), The Wiley-Blackwell companion totourism, (pp. 500-512). London: Blackwell.
- Sarı, C. (2013). Alanya İlçesinin Alternatif Turizm Kaynakları. Ankara: Grafiker Yayınları.
- Somuncu, M. (2004). Dağcılık ve dağ turizmindeki ikilem: ekonomik yarar ve ekolojik Bedel. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(1), 1-22.
- Soykan, F. (1999). Doğal çevre ve kırsal kültürle bütünleşen bir turizm türü: Kırsal turizm. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 67-75.
- T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, (2016). 13 Mayıs 2016 tarihinde http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR,72942/turizm-gelir-gider-ve-ortalama-harcama.html, adresinden edinilmiştir.
- Timur, A., Soykan, F. & Emekli, G. (Editörler). (2009). İzmir Ekoturizm Güzergâhları. İzmir: Ege Turizm Derneği yayınları, No: 19.
- Turoğlu, H. & Özdemir, H. (2005). Bartın ilinin ekoturizm potansiyelinin belirlenmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 13, 97-116.
- World Tourism Organization, (2015), UNWTO Annual Report. UNWTO, Madrid.
- Yazıcı, H. & Şahin, S. H. (2013). CBS yardımıyla Zamantı Çayı Havzası ekoturizm çekiciliklerinin sunulması. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 5(3), 33-43.
- Yılmaz, A. (2012). Doğal Coğrafi Kaynaklar ve Turizm Türleri (Editör: Nazlı Gökçe). Turizm coğrafyası (ss. 40-64). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2507.
- Meteoroloji Genel Müdürlüğü, (MGM) Kula istasyonu verileri.
Ayrıntılar
| Konular | Beşeri Coğrafya |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Şubat 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 35 |