Öneri Dergisi

Öz

Köylerin yönetimini düzenleyen 1924 tarihli Köy
Kanunu, Türkiye’nin değişen ekonomik, sosyal ve demografik
koşulları dikkate alınarak yeniden düzenlenme ihtiyacı
duymaktadır. Bu kapsamda hazırlanan Tasarı, mahalli
idareler alanında başlatılan mevzuat yenileme çalışmalarının
da önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Tasarı genel olarak,
köylerin; kuruluşunu, organlarını, yönetimini, görev, yetki ve
sorumluluklarını, çalışma usul ve esasları ile diğer
kuruluşlarla ilişkilerini ele almaktadır. Tasarı, köylerin idari
ve mali kapasitelerini artırıcı önemli düzenlemeler içermekle
birlikte muhtar ve meclisin geri çağrılması, kırsal alan
yenileme planı ve köy yerleşim planı gibi uzmanların üzerinde
önemle durması gereken konuları da ihtiva etmektedir.
Çalışmada Kanun ve Tasarı maddeleri karşılaştırmalı olarak
ele alınıp incelenmekte ve konu ile ilgili akademik
çalışmalardan faydalanılmaktadır. Amaç, yeni düzenlemedeki
farklılıkları ortaya koyabilmek ve buna dayalı olarak
Tasarı’nın olumlu-olumsuz yönlerini vurgulamaktır.